Ben 20 yildir esinden ayrilmis bir bayanim.
Neden mi ayrildim?
Iste sorun burada...
Ben bunu ne esime, ne aileme 20 yildir anlatamadim.
Saniliyor ki bosanmak için dayak yemem lazim. Kafam gözüm yarilmali elim kolum kirilmali.
Ya da aç kalmaliyim, açikta kalmaliyim üstüm basim perisan olmali.
Aldatilmaliyim, ortada kalmaliyim.
Bende öyle degildi...
Ben babasiz büyüdüm. Annemi gördüm.
Bizi nasil bakti büyüttü, nelerle bas etmek zorunda kaldi. Bir evin hem anasi, hem babasi nasil olunur ondan ögrendim ben.
Evliligimin 8. yilinda farkettigim sey ben de annem gibiydim. Bir evin hem erkegi hem kadini. Oysa evlilik müstereklikti. Bunu esimle konustugumda kizdi dalga geçti, anlamadi.
Ona göre o görevlerini eksiksiz yapiyordu, ben de yapmaliydim.
Iste burada benim için uykusuz geceler basladi. Ilk düsündügüm, madem bu kadar seyi tek basima yapiyorum, o zaman benim bir erkege ihtiyacim yok dedim. Bu da esime olan saygimi kaybetmeme sebep oldu. Saymadiginiz birisini sevemiyorsunuz.
Bambaska biri oluverdim.
Bir yere mi gitmek istiyorum, gidiyorum.
Bir sey mi almak istiyorum, aliyorum.
Konusmak mi istiyorum, konusuyorum.
Bunun için kimseden izin istemiyorum.
Bu esimi deli ediyor. Ona göre ona sormali, izin istemeliyim.
Dogrusu bence de bu, ama bir kadin her seyi tek basina yapiyorsa bunlari da yapabilir.
Ise gidip geliyorum. Gecenin bir köründe metrolarda, otübüslerde sarhoslarla bas etmek zorunda kaliyorum.
Eve geliyorum yemek bulasik tam bitiyor, bir de kocanin keyfi. Kadinim ya!
Ama yan komsumda bir aksam 10’a kadar oturamiyorum çünkü kocasi var, ama metro otübüs duraklarinda elin serhoslariyla oturabilir, yolculuk yapabilirim.
Evde ayni filmi bile birlikte bakamiyoruz.
Ayni sarkiyi birlikte söyleyemiyoruz.
Ya biz dans bile edemiyoruz. Ya belimi incitiyor, ya ayagima basiyor. Ya da sadece saga sola dönüp duruyoruz.
Az kivirsam sen dansöz müsün?
Gülsen o ne oruspu musun?
Ciddi olsan kadin kadin degil, 12 ayak buzdolabi.
Ulan ben ne olacagimi sastim. Esimin istedigi gibi olayim yuvamda huzur olsun derken bir de baktim ben yittim.
Öyle ruhsuz kisiliksiz bir ucube oldum çiktim.
Hayir dedim, ben ben olmaliyim. Ben oldum ama esim beni istemedi.
Ben de onun istedigi gibi olamadim. O da benim istedigim gibi olamadi.
Bosandik...
Simdi ben kötü müyüm?
Ya da esim mi kötüydü?
Bosanmak için birinin kötü mü olmasi gerekiyor?
Ya da evlilik için iyimi olmak gerekiyor?
Hani uyum?
Hani paylasmak?
Insanlar vardir balik ruhlu maviyi sever, derinligi sever, sessizligi sakinligi sever...
Insanlar vardir kartal ruhlu, uçmayi sever, yüksekligi sever, gücü sever...
Insanlar vardir kurt gibi sürüyü sever, geceyi sever...
Insanlar vardir her biri bir baska renk, bir baska sarki, nota...
Düsünsenize kalabaligi ve samatayi seven biriyle sesizligi yalnizligi suskunlugu seven nasil bir araya gelir, nasil mutlu olur?
Es demek bir ömür demek, bir hayat birlikte yürümek demek.
Yanlis insanla dogru yolda gidilmez.
Simdi dönüp geriye baktigimda bir suçlu aramiyorum, kimseye kizgin ya da kirgin degilim. Biz sadece farkli insanlardik. Hem de çok farkli.
Bunu söyledigimde sen kocani hala seviyorsun belki bir gün gene barisirsiniz diyorlar.
Gülüyorum...
Evet kizgin degilim, ama bu onu seviyorum demek degildir.
Ben kendimi seviyorum. Kendime olan saygimi korumaya çalisiyorum. Sevgi geçmisin acilari ile degil gelecege olan umut ve güvenle yasar.
Bu gün bakiyorumda evlilikler hala ayni temeller üzerine kuruluyor. Ve ayni yanlislardan dolayi yürümüyor.
Beyler, Hanimlar...
Artik 21 yüzyilda yasiyoruz. Kimse kimseye ne muhtaç, ne köle. Hayat yolunuzu çizin ve çizdiginiz yola girenlerle devam edin. Baska yoldakilere göz atmayin, yolundan etmeye kalkmayin. Bir gün, bilemedin üç bes gün gider o yolu sizinle, sonra sikilir kendi yoluna döner.
Hanimlar hiç kimse sizi doyurmak, tasimak korumak kollamak zorunda degil. Bundan vazgeçin artik. Kocam degil mi? mecbur demeyi birakin artik.
Beyler hiç bir kadin sizin özel zevklerinizin hizmetçisi egolarinizin hamali degil. Karim degil mi görevi, yapacak! ayaklarini birakin artik.
Önce insan olarak sayin birbirinizi. Sevgi zaten saygiyla gelir. Sahip degil yoldas olun. Hepinize iyi günde, kötü günde bir ömür mutluluklar diler sevgi ve saygilarimi sunarim.
Gülistan Demir
Bu yazı 1605 defa okunmuştur.