ÖNCE, AY ÖPTÜ.. ASKA HASRET DUDAKLARI...SONRA, ADAM

Geceydi ...

Ay isigi göz bebeklerine ..

Korkular, yüregine çöktü ...

Ürküten bir masal eskisinde saklanan ...,

Menevisli, sari-sicak öyküler canlandi, hafizasinda ..

Suskunluga gömüldü ..

Lal oldu, dili ..

Duyulan ..

Sadece yüreginin çarpinti sesleriydi, gecenin içinde..

Bakti, gecenin kara atlasina ..

Bir gümüsi güzellikle, kesip geçiyordu cami, ay isigi ..

Yüregine saplanmacasina, genç kadinin ..

Yutkunmaya çalisti ..

Kuruyan dudaklarinin, suya hasretlikte, kavrulusu misali ....

Sevgisizliklerin çorakligin da .

Aska hasretlige çarpmalarda, yorgun düsen .

Biçare yüreginin ritmi, bir an aksadi ..

Darlandi nefesi, kadinin..

Ay süzüldü, perdelerden ..

Kirpik uçlarinin arasindan geçerek öptü, hüzme, hüzme isiklar !

Doya, doya, kadinin göz bebeklerini ..

Fisiltiyla bir ses yayildi geceye ve kadinin kulagina ...

Gece isidi, adeta birden bire, nura gark oldu ..

Fal tasi olup açilan gözlerinde, simsekler çakti ..

Kadinin heyecana kesmisliginde ,

Elleri titredi, daldaki yapraklar gibi !

Duygu saganaklarinda savrulan, kadinin ..!

Bir renk cümbüsüne kesti ortalik birden ..

Bir sarkinin, nakarati ..

Bir ninninin, ezgisi ...

Bir masalin, son hecesi idi sanki, kim bilir ..!

Geceyi, kadinin göz bebeklerini ..

Ama, en çokta, yüregini isiga bogdu ..

Her gece hasretlikte, sessiz çigliklar resitalinde ....

Yüregini, ummana dökmekten yorgun düsen, kadin ...

Arzu ve davetkarlikla, yumdu gözlerini ....

Bir seremoniye hazirlanmisligin zarafeti ve vakurluguyla ..

Birden, dudaklari isildadi ..!

Sanki, kirk ikindi yagmurlari düsmüs toprak gibi ...

Parildadi, aralanirken, kani çekilmis, solgun dudaklar ..

Dikkat kesildi, kadin ..

Burun delikleri, çelik gibi sert ve belirgince, çikti ortaya ..

Bir vapur bacasindan savrulan, sicak hava gibi yayiliyordu ...

Burun deliklerinden odaya ve geceye karisan, nefesinin ilicik, titrek esintisi ..

Pencerede, tül perde..

Kadinda, ekin sarisi saçlar, sallandi..

Sazliklari kiskandiran, bir ahenkle ...

Perçem, perçem dalgalandi saçlar, alinda ve omuzlarinda kadinin ...

Keskin bir islik sesiydi, geceyi bölen ..

Kursunun ve ölümün adres sormamisligi gibiydi, islik ..!

Adressizliginde, geldi buldu, ait oldugu ömrü ..

Derin, derin iç çekti, kadin...

Sallandi, tül ..

Süzüldü, ay isigi ...

Çiglik, çiglik öten bir lokomotif sireni idi sanki..

Geceyi delerek eristi kadina, soluk, soluga ..

Kadin yari beline dek uzandi, pencereden disariya, geceye ..

Önce ay öptü; kadinin aska hasret dudaklarini, sonra adam ..!

Önce ay öptü; kadinin aska hasret dudaklarini, sonra adam ..!