MARAŞ KATLİAMI YENİDEN YAŞANACAKTI

MARAS KATLIAMI YENIDEN YASANACAKTI

Kahramanmaras Katliami’nin 32.Yildönümünde bugün Maras Müftülük Meydani’nda Alevi Bektasi Federasyonu ölenler için bir anma düzenledi. Ancak anmada olaylar çikti. Gösteri alanina dogru bozkurt isaretleri yaparak yürüyen bir grup gittikçe büyüdü.

Tekbir getirip ‘Apo'nun piçleri’, ‘Burasi Maras buradan çikis yok' sloganlari atarak tören alanina yürüyen gruba polis müdahale etti. Bazi kisiler polis tarafindan gözaltina alindi. MHP ise, bozkurt isaretleri yaparak gösteri alanina yürüyen kalabaligin MHP’li olmadigi yönünde açiklama yapti.

Olayli miting, herhangi bir provakasyona karsi erkenden bitirildi. O mitingde Alevi Bektasi, Federasyonu Baskani Ali Balkiz söyle konustu:

Sevgili Canlar;

19 Aralik 1978 tarihinden bugüne tam 32 yil geçti. Ogün dogan çocuklar bugün 32 yasindalar.

32 yil sonra da olsa; bugün Kahramanmaras’tayiz.

Bugün buraya; kimse sanmasin ki; bir yarayi kasimaya; Sivas örneginde de iddia edildigi üzere; “kin ve nefret duygularini körüklemeye” geldik. Biz bugün buraya, bundan 32 yil önce bu topraklarda hayatlarini kaybetmis olan canlarimizi anmaya; onlari özledigimizi, onlarsiz bu hayatimizin ne denli çekilmez oldugunu anlatmaya geldik. Su matem günlerimizde Kerbala’nin yasini tutarken, Kerbela ile neredeyse es tuttugumuz bu tür katliamlar bir kez daha olmasin dileklerimiz Kahramanmarasli Sünni kardeslerimiz ile birlikte söylemeye geldik.

Maras Neresidir?

Maraslilar Kimlerdir?

Maras, Kurtulus-bagimsizlik savasimiz sirasinda Fransiz Emperyalistleri tarafindan, Antep ve Urfa ile birlikte isgal edilen bir sehrimizdir.

Maraslilar ise; Antep’in kahramani Karayilan denli Sütçü Imam’in sahsinda bu isgale karsi çikan yurtseverlerdir.

Maras’ta, Fransiz Askeri’ne karsi kimler savasmistir? Sünniler, Aleviler, Türkler, Kürtler… O günlerde bu kahraman vatanseverlerin böylesi sifatlari yoktu ki. Onlarin ortak sifatlari Marasli olmakti.

O günkü Kahramanlar, Maras’in tarihine, Türkiye’nin tarihine bu sanli sayfalari yazarlarken; nasil oldu da, yine ayni tarihe 1978 Maras Katliami’ni yazabildiler?... Ya da birileri yazdirabildi. Fasist generaller mi? Emperyalistler mi? Maras’tan bulabildikleri masalar mi? Yoksa hepsi birlikte mi?

Bugün buraya bu sorularin yanitlarini aramaya geldik. Ve bir istegimiz var: Bu katliam dosyasi; Adliye’nin tozlu raflarindan gün isigina çikartilip yeniden açilmalidir. Karanlik noktalar aydinlatilmali, suçlular bulunmali ve yargilanmalidir.

Son referandum sonrasi; 12 Eylül 1980 Askeri darbesini yapan generallerin dokunulmazliklari kaldirildigina göre; iste buyurun; burasi Maras, Evren de Marmaris’te…

Dönüp o günleri animsayacak olursak: Maras’ta Katliam planlari bir yag ve çirçir fabrikasinda yapildi. Hedef’te basta Aleviler olmak üzere, solcular, devrimciler, POL-DER ve TÖB-DER vardi.

Katliam hazirliklari 7 Nisan 1978 tarihinde Malatya Belediye Baskani Hamit Fendoglu ve Pazarcik CHP ilçe Baskani Memis Özdal’a bombali paketlerin gönderilmesiyle baslar. Kahramanmaras’ta oraya buraya gelisi güzel bombalar atilarak ortam isitilir. Devlet görevlisi oldugunu söyleyen kimi kisiler, Alevi mahallelerini dolasarak, sanki nüfus sayimi yapiyorlarmis gibi, yeni kapi numaralari veriyorlarmis gibi Alevilerin evlerini kapilarina, duvarlarina kirmizi boya ile çarpi isaretleri koyarlar.

Hazirliklar tamamlaninca, disaridan çok sayida militan, Milli piyango biletçisi kiligina büründürülüp sehre yerlestirilince Çiçek Sinemasinda ilk fitil ateslenir. Tarih 19 Aralik 1978’dir. Yani bundan tam günü gününe 32 yil önce. Çiçek sinemasinda etki gücü zayif bir bomba patlatilir. Bu bombayi güya solcular atmistir. Gerçek failler hemen belli olur. Ama olan olmustur. Bomba patlatilmistir. Kiyim baslamistir.

Önce sol görüslü iki ögretmen Haci Çolak ve Mustafa Yüzbasioglu 21 Aralik günü, okuldan evlerine giderlerken silahli saldiri sonucu öldürülürler.

22 Aralik günü bu iki ögretmen için cenaze töreni düzenlenecektir. Cenazeler Ulu Cami’ye gelecektir. Ancak hainler hazirliklidir. “komünistler, Aleviler, Cuma namazini basacaklar, katil iktidar” propagandasi ile cami ve çevresine 10 bin kisi toplanir.

Cenazeler cami’ye gelince; korteje, tabutlara saldirilir, herkes kaçmak zorunda kalir, polis de kaçar, jandarma da kaçar. Tabutlar yerde kalir.

Yerde kalan tabutlar daha büyük olaylarin baslangicidir.23 Aralik günü, Belediye ve camilerin hoparlörlerinden yapilan çagrilarla, halk kiyim için hazirlanir.

Vali, Emniyet Müdürü ve Jandarma Alay Komutani ise son derece serinkanlidirlar “Devlet güçlüdür, her olayin üstesinden gelebilecek güçtedir. Önlemler alinmistir. Vatandaslar emin olsunlar” demektedirler. Tipki daha sonra Çorum ve Sivas Katliamlarinda oldugu gibi.

Ayni gün, yani 23 Aralik 1978 günü, yogun olarak Alevilerin oturdugu Yörükselim, Magarali, Serintepe, Yusuflar, Yenimahalle, Sakarya mahallelerinde olup bitenleri anlatmaya ne sözcükler yeter ne de yürek dayanir.

Katil sürüsünün temel slogani suydu:“Bir Aleviyi öldürenin mükafati cennettir.”

Güvenlik güçlerinin yaptigi en iyi is, mahalle aralarindan, bahçelerden, duvar tiplerinden ceset toplamak olmustur.

Vali Bey, kendi konagini, Jandarma Alay Komutani kendi kislasini bile koruyamamistir. Saglik Bakani Sehre sokulmamistir.

Bu karanlik günlerin sonunda; resmi kayitlara göre Kahramanmaras’ta 111 kisi katledilmis,1000 kisiden fazlasi yaralanmis,552 ev,289 isyeri tahrip edilmis 8 oto yakilmistir.

Daha da önemlisi Türkiye tarihine kapkara bir kara leke sürülmüstür.

Bu katliami tertipleyen karanlik güçler öylesine pervasizlardi ki, katilleri degil, magdurlari yargiladilar. Hedef sasirttilar. Karanlik bir sis perdesiyle gerçeklerin üstüne örtmeye çalistilar.

Peki gerçekler nerede?...

Gerçekler katliami yasayan, sag kalan canlarimizin hafizalarinda, mahkeme tutanaklarindaki tanik ifadelerinde; milyonlarca Alevilerin bilincinde ve hayatlarini kaybeden sevgili canlarimizin mezar taslarinda yazili.

Biz Alevilerin tarihinde böylesi karanlik takvim günleri isaretlidir. Bu günleri unutmayiz.

Ne Kerbala’yi unuttuk, ne Dersim’i, ne Maras’i, Çorum’u, Sivas’i, Elazig’i, Malatya’yi, Gazi’yi… Hiçbirini unutmadik, unutmayacagiz. Çünkü biliyoruz ki; unutursak hatirlatirlar.

Biz Aleviler; toplum olarak; felsefi inancimiz nedeniyle; kin tutmayiz, öç almayiz, cana kiymayiz. Incitilsek de incitmeyiz. Ama incitile incitile incitilecek yerimizin kalmadiginin da farkindayiz. Bu nedenle örgütleniyoruz. Yasal, legal, dernekler yasasinin toplanti ve gösteri yürüyüsleri yasasinin olanaklarini kullanarak kendimiz ifade ediyoruz.

Biz bu ülkenin saygin, onurlu, sevgili, çaliskan, ahlakli, hümanist, ilerici, çagdas yurttaslariyiz. Tipki Sünni kardeslerimiz gibi. Ne Sünni kardeslerimizin biz Aleviler’le, ne de biz Alevilerin Sünni Kardeslerimle bir sorunu var? Temel sorun sistemin, devletin, biz Alevileri görmezden gelmesi, yok saymasidir. Bu yok saymanin zaman zaman devlet veya devlete bagli karanlik güçler tarafindan katliam boyutlarina dek ulastirildigi da bir gerçektir. Maras Katliami bunun örneklerinden biridir. 12 Eylül’e dogru giden günleri animsayacak olursak, Emperyalist güçler, onlarin yerli isbirlikçileri ve masa olarak kullandiklari sivil fasist milisler bas aktörler oldular.

12 Eylül’e böyle gelindi.

12 Eylül’e giden o karanlik yolda, yol agzi olarak seçilen sehirlerden biri de Maras’ti. Maras ve Maraslilar kullanildi. Dogrusu bu kentte kimi masalar da bulabildiler. Yine dogrusu, Kahramanmaras’in sagduyulu insanlari, ne bu olaya katilmislardir, ne de sehirlerinin üstüne düsürülen bu kara lekeyi kabullenmislerdir.

Gün kardeslik günüdür.

Gün Kahramanmaras’i kirletenlerden yasalar önünde hesap sorma günüdür.

Bu katliami ABF adina bir kez daha lanetliyor, sehitlerimizi bir kez daha sevgiyle saygiyla aniyor. Aziz anilarini dünya durdukça yasatacagimiza dair ant içiyoruz.

Odatv.com