Merhaba, ben Senem Demir... Hayatimda ilk kez köse yazarligi yapacagim. Daha önce yazdigim ve halen yazmakta oldugum, Giresun'da çikan ‘’SahafZade Edebiyat ve Sanat Bülteni’’nde makalem ve siirim yayimlanmistir. Yazi dünyasinda aslinda yeniyim fakat kisa bir süre içinde hem beni yazi yazmaya tesvik edenler tarafindan hem de kendim tarafindan fark edilen bir gelisme gösterdim. Simdi yeni baslayacak oldugum bu yolda kendimi daha da gelistirerek yazi dünyasinda kendime bir yer edinmek istiyorum. Burada yazacagim her bir yazi beni yazi yazmaya daha çok tesvik edecek ve ben isi mutfaginda ögrenecegim adeta. Bu süreçte edinecegim tecrübelerin, bilgi birikiminin beni ilerideki hedefime götürecegine inaniyorum. Sizlere kendimi daha yakindan tanitayim. Dünyaya geldigimde kalçam çikik olarak dogdum. Ayrica genelde yeni dogan bebeklerin geçirdigi sariliktan ben de geçirdim. Bu geçirdigim sarilik bedenimde kalici hasarlar birakti. Rahatsizligimin nedeni, dogdugum zamanin sartlarinda teknoloji yeterince gelismis olmadigi için bir süre anlasilamadi. Zaman ilerledikçe hastaligimin tehsisi kondu. Hastaligimin tip dilindeki adi Serebral Palsi (SP), yani anne karninda, dogumda veya dogumdan sonraki erken dönemde beyinde hareketle ilgili merkezlerin bir ya da birkaçinin hasar görmesi sonucu olusan, hareket bozuklugu durumudur. Simdilik tedavisinde tek alternatif yol fizik tedavidir. Çocuklugumda, Ankara Rehabilitasyon Merkezi Hastanesinde üç sene pes pese sadece yaz aylarinda fizik tedavi gördüm. Hastaneden taburcu oldugumda, dosyamda : ‘’Bagimsiz olarak yürüyor. ’’ yaziyordu. Bugün yasadigim hayati anlatayim sizlere. Üniversiteyi bitirdigim sene bir bosluk ve arayis içine düstüm. Bunun sebebi , bedenimin hareket anlaminda çok fazla islevi olamamasidir. Bu yüzden kendime yeni yollar ariyordum. Belli bir süreyi bir hiç ugruna, amaçsiz sekilde geçirdim. Tam umutlarimin tükendigi sirada önüme bir yol açildi. Çevremdeki insanlarin sayesinde oldu bu. Bana yol yordam göstererek yolumu açtilar. Yolumun gittigi yön ‘’yazi’’ ydi. Önceleri çok zorlandim iki kelimeyi bir araya getirmek için, uygun cümleleri pesi sira getirmek sandigimdan daha zordu, bunu yazinin basina geçince anladim. Ben bir yola çikmistim, yolumda ilerlerken dogru yolda miyim diye arada akil danistigim kisiler en yakinlarimdi. Onlarla fikir alisverisi yapiyordum. Bir zaman sonra yollarim genislemeye basladi. Yine bana yardimci olanlardan bir yol tarifi aldim. Tarifimdeki yol, çikmis oldugum yolculukta en iyi kilometre tasim oldu. Öyle bir yer ki bu; yazimi gelistiren, edindigim ve edinecegim bilgilerin kapisini aralayan, yeni dostluklar ve güzel sohbetlere birebir sahit oldugum... Kendisi küçük sirin bir yer fakat barindirdigi maneviyat duygusu çok yüksek. Orasi benim ‘’ bilgi denizim ’’ ve ben orada huzur buluyorum. O yer ‘’SahafZade Kitabevi’’. Ve son olarak sunlari yazabilirim sizlere: Ben çok yakin bir tarihte, ‘’SahafZade Kitabevi’’ne gittim. Gitme amacim, o gün orada çok güzel bir etkinlik olmasiydi. Bu kültürel zenginlik, birbirimizle tanisma, yasayan ve yasamis degerlerimizi anma, en önemlisi de bir arada toplanmamiza vesile olma amaçliydi. Düsünce suydu : ‘’Herhangi bir olgunun tek basina yetmedigini anliyorsak, yapacagimiz bir isin küçük çevrelere degil, daha büyük çevrelere ulasmasini istiyorsak el ele verip güçleri birlestirmek.’’ Amaçlarini ortaya koyanlar buna ’’ biz olma yolu ’’ diyorlar, bunu ben de destekliyorum. O gün çok güzel ve degerli insanlarla tanistim. Bana çok yakin ve içten davrandilar, hepsine tek tek çok tesekkür ediyorum. Bu tanistigim kisiler arasinda, Ali Dursun da vardi. O bana tanistigimizdan çok kisa bir süre sonra bu köse yazarligi teklifini yapti. Çok sasirdim ve bir o kadar gururlandim. Daha dün baslamisken yazi yazmaya, ( daha önce bir edebiyat ve sanat bülteninde yazmaya baslamistim) simdi de köse yazarligi yapacak olmak, inanin bana çok mutluluk verici bir duygu. Ben çok heyecanli ve istekliyim. Korkularim da var, yarinin bana ne getirecegini bilmiyorum ama bana çok destek olan bir çevrem var, onu biliyorum. Yazimin en basinda dedigim gibi, ben bir yola girdim, bu yolda kendime yer edinmek istiyorum. Elimden gelenin fazlasini yapmaya gayret gösterecegim. Hatalarimi ve eksiklerimi en aza indirmeye çalisacagim. Çünkü , ‘’bilgi denizimin, bilgi okyanusum’’ olmasini istiyorum. Sevgiyle kalin. Görüsmek üzere…