Ahmet Kaçar Taburcu oluyor

Bir suçlu gibi daglar,bakip dönüyor arka;
Görmek istemedigi biri geçermis gibi.
Pesim sira dizilmis,gölgeler korka korka,
Tekrarliyor adimi bana dön,dermis gibi.

Ahmet Kaçar’in Hayati (1926- )

Ahmet kaçar 1926 yilinda Görele’nin saglik köyünde dogdu. Ilkokulu Görele merkez ilkokulu’nda bitirdi.

Kaçar’in evi bugün bile otolarin çatlarcasina zorlanarak tirmanabildigi tasli toprakli bir yoldan ulasilan ve etrafina hâkim olan tepededir.

Çillioglu Mahallesi’nin bu fakirhanesinde, günümüzden elli altmis yil öncesi bütün imkânsizliklari içinde okumaya çalisan Ahmet, lise çagina kadar tahsilini devam ettirir. Lise Trabzon’ dadir ve köy delikanlisi Ahmet, okuyabilmek için sehirde barinmak zorundadir. Ailenin maddi sikintisi pek fazladir. Ayakta kalabilmek için çare arayislari artar. Issiz bir köylü olan babasi is bulmak niyetiyle Samsun taraflarina gider ama geriye ne bir haber ne de kendisi gelir. Hassas delikanlinin maddi yoksulluguna ragmen bir de babasizlik eklenir. Liseyi terk eder. 1953 yilinda Tapu Sicil Memurluluguna baslar ve hiç evlenmeden 1984’te Eynesil’de emekli olmustur.

Göreleli ünlü bestekâr ve koro sefi, Çetin Temel ‘in Görele ‘ye geldigi günlerde Ahmet Kaçar'dan bir siir almasiyla 1953 yilinda Ahmet Kaçar’in ilk siiri bestelenir. Kemal Gürses’in Acemkürdi makaminda besteledigi “hayat dolu bir gerçek” isimli sarkisini dönemin ünlü sanatçilarindan Perihan Altindag Sözer’in okumasiyla besteciler Ahmet Kaçar’a mektuplar göndermek suretiyle güfteler isterler. Sükrü Tunar’in 1958’de besteledigi Ahmet Kaçar güfteleri oldukça begeniliyor ve Ahmet Kaçar’a diger bestekârlardan güfte talepleri artar.

Simdilerde eskiye nispetli belki daha derin bir yalnizligi teneffüs eden bestekâr Sair ,tepede bir kartal yuvasini andiran küçük fakirhaneyi, usta bir bahçivan titizligiyle manolya ve güller içinde yasamini sürdürüyor.

Ahmet Kaçar duygusal siirlerinin yaninda mükemmel bir taslama ve hiciv ustasidir. Günlük hayatinda sakaci ve nüktedan tavri ve taslamalarla sanatsal boyuta ulasmistir ve Kaçar’ in dörtlükleri yerel gazetelerde de yayinlanmaktadir.

Kaçar’ in Siirlerinden Bazilari

Ömrü bir yaz süren çiçekler gibi,
Bu hazan ilinden geçer giderim.
Birakip topraga verdigi rengi,
Bir tas korkusuyla geçer giderim.

Çatisiz su tavan altinda müphem,
Bedenim üstüne yigilan gölgem,
Belki gülecegim belki hep alem,
Kaderim böyleymis çeker giderim.

Yigilip üstüme ebedi hüzün,
Gece isigindan ayri gündüzüm,
Gidip de baharim gelince hüzün,
Ben de herkes gibi biçer giderim.

Anar Ömrümce Gönül

Söz: Ahmet Kaçar

Müzik: Sükrü Tunar

Anar ömrümce gönül giden sevgilileri,
Bilmez biçare kalpler giden dönmez ki geri.
Gözüm yollarda kaldi bunca yillardan beri,
Bilmez biçare kalpler giden dönmez ki geri.

Hayal Dolu Bir Gençlik

Söz: Ahmet Kaçar

Müzik: Kemal Gürses

Hayal dolu bir gençlik, ümit dolu bir ask bitti.
Bülbül bile goncalari hiçkirikla terk etti.
Çiler bülbül, gider bülbül, ayrilik…

Sevda yaman bir çile, çekerim bile bile,
Ayriliyoruz artik ey yolcu güle güle.
Çiler bülbül, gider bülbül, ayrilik…

Hayat esen bir rüzgar, onun pesinde yillar
Sürünürüz bilmeden neden Allahim neden ayrilik
Çiler bülbül, gider bülbül, ayrilik…

Kimbilir

Belki bir gün dudagin adima takilacak
Yine eski sen dille anar misin kimbilir
Vuslatsiz bir baharla senden ayri kalacak
Ayri geçen günlere yanar misin kimbilir.

Yasla dolacak gözün artik umut yerine
Korku baska bir dudak takacak ellerine
Sabahsiz bir gecenin dogmayan seherine
Sen de hülyalarini sarar misin kimbilir.

Tasirken martilarin rengini aksam suda
Seni atmak istesem kalbimde son hududa
Hakikat degil artik hayal olsun uykuda
Beni bir an koynunda sanar misin kimbilir.

Ay dogarken ufukta ben de mehtabi anar
Düsünürüm gurbetin ne gamli aksami var
Belki seni de simdi hicran sarar
Belki gözlerin yasli aglar misin kimbilir.

Nereye
Bu kirik kalple üzgün bir sonbahar aksami
Rüzgârin ittigi dallar gibi nereye?
Baslangici ve sonu bilinmeyen zamani
Bitirmek için geçen anlar gibi nereye?

Aldattin bunca sene kendini sevdalarla
Dolu simdi de için aci hatiralarla
Bir defter sayfasinda birakilmis yaslarla
Mazide unutulmus yillar gibi nereye?

Bilinmez geceler mi yoksa gündüz mü erken
Dönüssüz bir gidis bu gelen yok o menzilden
Artik tükendi diye güzler ümitlenirken
Son sanip da bitmeyen yollar gibi nereye?

Kendini bir alevin kucaginda bulacak
Koparilmis bir yaprak acisinda solacak
Yagisi karanligin son yagmuru olacak
Iklimini sasirmis karlar gibi nereye?

Unut Beni

Söz: Ahmet Kaçar

Müzik: Sükrü Tunar

Unut beni kalbimdeki hicranla yalniz kalayim,
Kimsesiz bir yavru gibi kucaginda aglayayim.
Bu kaçinci söz verisin söyle nasil inanayim,
Kimsesiz bir yavru gibi kucaginda aglayayim
Görele'nin Saglik Köyünde yasayan Ünlü sair Ahmet Kaçar, yaklasik onbes yil sonra Görele sahilinde gezintiye çikti. Haftada dört gün hiç ama hiç aksatmadan Saglik köyündeki mütavazi evinden Görele'ye inen ve burada sadece basta fotografçi Fikret Ak'a ve matbaaci Cem Karaahmetogluna ugrayan Ünlü sair, yillar sonra yeniden düzenlenen sahil yolunu görünce oldukça sasirdi. Yeni yapilan sahil yolunu görünce eve yaya gitmeye karar veren Ahmet Kaçar'in spor hayati yüz metre sürdü. Foto Fikret Akin'in zorla arabasiyla gezintiye çikardigi sair Ahmet Kaçar yeni yapilan yollari ve sahili görünce muzipligini de birakmadi. Yaninda bulunan Fikret Ak'a ''Ula Fikret haburalar ne güzel olmus, bizim köyden daha güzel '' diye söyledi.

Yollarin ve sahilin güzelligini gören Ahmet Kaçar yaya olarak evine gitmeye karar verse de seksen yasin verdigi yorgunluga fazla direnemedi ve yaklasik yüz metre yürüdükten sonra kendisini takip eden Fikret Ak'la beraber yine eve arabayla dönmek zorunda kaldi..
Saglik köyü kiyiya çok uzak olmamasina ragmen eskiden at yarislarinin yapildigi bir küçük düzlügü bulunan tepelik bir mevkidedir. Kaçarlarin evi bugün bile otolarin çatlarcasina zorlanarak tirmanabildigi tasli toprakli bir yoldan ulasilan ve etrafina hâkim olan tepededir. Çillioglu mahallesi’nin bu fakirhanesinde, günümüzden elli altmis yil öncesi bütün imkânsizliklari içinde okumaya çalisan Ahmet, lise çagina kadar tahsilini devam ettirir. Lise Trabzon dadir ve köy delikanlisi Ahmet, okuyabilmek için sehirde barinmak zorundadir. Ailenin maddi sikintisi pek fazladir. Ayakta kalabilmek için çare arayislari artar. Issiz bir köylü olan babasi is bulmak niyetiyle Samsun taraflarina gider ama geriye ne bir haber nede kendisi gelir. Hassas delikanlinin maddi yoksulluguna ragmen bir de babasizlik eklenir. Liseyi terk eder. 1953 yilinda Tapu Sicil Memurluluguna baslar, 1984’te Eynesil’de emekliye ayrilir.

Derya gönüllü sair, tadimlik sevgilere ragbet etmemis olacak ki hiç evlenmemistir.

Göreleli ünlü bestekâr ve koro sefi, Çetin Temel ‘in Görele ye geldigi günlerde Ahmet Kaçar'dan bir siir almasiyla 1953 yilinda Ahmet Kaçar’in ilk siiri besteleniyor. Kemal Gürses’in Acemkürdi makaminda besteledigi “hayat dolu bir gerçek” isimli sarkisini dönemin ünlü sanatçilarindan Perihan Altindag Sözer’in okumasiyla besteciler Ahmet Kaçar’a mektuplar göndermek suretiyle güfteler istiyorlar. Sükrü Tunar’in 1958’de besteledigi Ahmet Kaçar güfteleri oldukça begeniliyor ve Ahmet Kaçar’a diger bestekârlardan güfte talepleri geliyor.

Simdilerde eskiye nispetli belki daha derin bir yalnizligi teneffüs eden bestekâr sair tepede bir kartal yuvasini andiran küçük fakirhaneyi, usta bir bahçivan titizligiyle manolya ve güller içinde asiyan haline getirecek kadar verimli bir tabiat sevgisine ve ince çevre zevkine sahiptir.

Ahmet Kaçar duygusal siirlerinin yaninda mükemmel bir taslama ve hiciv ustasidir. Günlük hayatinda sakaci ve nüktedan tavrinin yerdi ve taslamalarla sanatsal boyuta ulasmistir.

Görele’nin saglik köyünün en üst noktasindaki geleneksel yapidaki bir köy evinde duygulariyla, ilham perileriyle, siirleri ve besteleriyle bas basa yasamaktadir.

Göreleli hemserimiz merhum bestekar Fethi Karamahmudoglu’nun görüs-
leri de söyle, Ahmet Kaçar’la ilgili:
‘’Karmasik duygularin arasina çekinmeden ve kaybolma kaygisindan uzak
dalisindaki cesaret yaninda, herkesin en çok kullandigi kelimeleri dizisin-
deki kendine özgü maharet onun en sasirtici yönleri…’’

ÜNLÜ SAIRIMIZ AHMET KAÇAR'IN BASINA GELENLER !

SAIR BASRI BAYRAM HIKAYESI

1975 Yilinda geçen hos bir hikaye.

Görele'nin ünlü sairi Ahmet Kaçar'in oldugu yer espriden geçilmez.

Çocukluk arkadasi Basri Bayram ile sakalasirken buldugumuz sairimiz gene ortaligi kirip geçiriyordu.

"Ne oluyor Ahmet amca" diye sorunca basladi anlatmaya.

"1975 yilinda ben Eynesil Tapu Müdürlügünde çalisiyorum ve bir yandan da yazdigim siirleri Hürriyet gazetesine gönderiyorum. Ne kadar siir gönderdiysem bir türlü yayinlanmadi, halka pek önem vermiyorlardi. Bunun üzerine bende Çorum 2.Noterligi yapmakta olan Noter Basri Bayram ismiyle bir siir gönderdim"...

Bu arada bizi dinlemekte olan Basri Bayram amca gülmekten kendini alamiyor ve söze devam ediyor.

"Birgün banka müdürü bana telefon etti. O zamanlar aylik gelirimiz 200 lira civarinda ve bana Hürriyet gazetesine yazdigim bir siirden dolayi 2.000 lira telif parasi gönderildigini ve bankaya gelip almami söyledi. Bir an tereddüt ettim, çekindim ve benim islerim bir hayli fazla acaba görevli bir arkadasi göndersem ona verebilir misiniz? deyince, "neden olmasin, gönderin verelim" dedi ve gerçektende parayi gönderdi.

O gün bütün arkadaslari toplayip ziyafet verdim ama nafile para bir türlü bitmek bilmiyor!"

O arada söze giren sairimiz Ahmet Kaçar,

"Basri Bayram'in servetinin temelinde benim param vardir,ona hakkimi helal etmiyorum" diyor ve Basri Bayram amca gülmekten yerlere yatiyor.Haber: Ali Dursun