BEN SIIRI SEVERIM.BEN ZOR SIIRLERI SEVERIM. BIR OKUYUSTA ANLAYAMADIKLARIMI SEVERIMMM.

Gizemlidirler..

O kadar çok ki benzestirmeye çalistigim kelimeler.

Hepsi siir dilinde anlamlasir.

Bilmesem de , benzetebilirim.

Ben bilmedigim imgeleri çözmeye severim, siirde..

Bulmaca çözdügüm andaki keyfi verirler, Hazira konmam da. Zaten anlamlari varsa alirim yasamima , Siirleri.

Arif üstadiminda siirleri tasvir ettigim gibi. Ilk okuyusta anlamistim,sanki.

Bende biraktigi izlem,kolay olmayandan Hatta zorlu.

Kimi zaman içi sevda kokan,Kimi zaman özgürlüge serzenis Kimi zaman çocuklarin basrolde oldugu Çogu zaman umut.

Ve hasret. ''dokunsam feslegen kokusu dokunmasam, zakkum çiçegi pembesi aklimi çeliyor yine de ben bu sevdayi mermere söylesem ürperir ürperir gece,nazli bir seher uyanir '' Onun kaleminden'' Üstadimizin kisa bir biyografisi geçti bir yerden elime.

Paylasmak istedim, sizlerle;

ARIF MADANOGLU (1944-....)

Usak ilinin Esme ilçesinin Esmetas Köyü’nde dogdu. Zor kosullarda yasama atildi. PTT de çalisirken siyasi nedenlerle sürgün edildi. Daha sonra görevine son verilerek 1982 de tutuklandi ve 15 yil habis cezasi verildi. Cezasini tamamladiktan sonra kahvehane çalistirdi, çiftçilik, hayvancilik yapti. Almanya'ya yerlesti, yasamini orada sürdürüyor. Kendi deyimi ile kendi kendine çirak olarak siirini gelistirdi. Siirleri pekçok dergide yayimlandi, siir yilliklarinda yer aldi. , Arif Madanogluyla tanismamiz henüz çok yeniyken,kendisini farketmem, süpriz degildi. Çünkü o olagandan da oylumluca siirler yaziyordu. Yazdiklarini okuyunca;farkli bir dünyadan mi acaba diye sormadan edemiyordum kendime.. Beni : ikinci yenicilerin siirlerinden baska (siir sokakta)hiç bir siir sarmiyordu.. Tabiri caizse.. Caiz sayin, abartmiyorum.. Siir bakmayin diye baslasa da siz bakarmiydiniz siire. ''Bakmayin simdilerde aci çogalttigima Gülüs yagmuruydu bir günler gülüslerim Onu bir kiza verdim bir aciyi uzatti Öyle bir sevgi ki hem o bilmez ben bilirim Elbette ben bilirim kim bilir sevdalari'' 'Ve paylastigim kimi dizeleriyle :bütünlügünü bozarak, O essiz siirlerinin ! Daha nice ,öyle degerlerimiz vardir ki; siir yazan,aklina geleni degil. Ayirmak lazim smile ifade simgesi Biz ki fitratimizda var , asil bu sair kime denir,kim ki o. Bakkala çakala kizip ya da sevdigine gönderi gerektiginde kalemi kapip, Mesaj verircesine yazilan tek düze ayni familyadan çikmis, Adina utanmamak için siir dedigimiz., yazana da sair. Sirf bu nedenle ayirmak, aramak bulmak lazim! Gökte degiler ya.. aramizda, içimiz de. Bizle. Ve üstadim sayfama geldiginden bu yana ne paylasirsam, yorum hakkini kullanir bana. Fazlasiyla. Mest olurum valla. Devami beklentim olur,billa. Tesekkürler üstadim.. Benim yazdiklarim acemi ,çaylakça, uydurmaca Hani vaktinizi harciyorsunuz ya ondan, dedim. En çokta. Sizi okumak büyük bir keyf, bense çirak, Zamanla ögrenecek bu kiz , nasilsa.. Yaziyi sonlarken yine üstaddan: hayli anlamli bir siirden bir kaç dize daha. ''al gözüm seyreyle uzak ve belali seferlerden geldim sevda sözünü en iyi anlayan kimdi, sorma .'' Ve unutmadan yazayim, arastirdigimda Arif Madanoglu üstadin siir kitaplarini da buldum, Takdimimdir: Bu Can Bende Durdukça (1974) Belali Sevda (1986) Gül Dikenini Öpünce (1994) Asli Bende Kalsin (1998) Üçüncü Gölge (1998) Ask ve Öteki (2000)

Hepsinin bu kadarla sinirli oldugunu sanmadigim ve çogu siirlerinin Yillarca dergilerde paylasildigini da bilhassa belirtmek, isterim. Siirlerin paylasildigi dergilerin toplusunu bulamadim..! Üstadim ; sonsuz Tesekkürlerimi iletiyorum, sayfamda uydurukça yazip , paylastigim yazilarima verdiginiz emeginize.

Sevginize.

Emek sevgidir..!

Anlamlastirdiginiz ve oldukça motive oldugum,yanit-yorumlariniza.

VE HEP KALIN..

YAZIN.

YAZIN.

YAZDIKÇA ÇOGALIRIZ, BIZ.

Çünkü ; ötekinin öznesini anlamak için yükle yükünü, yürek yüklemine gecikmis sevgili, siren sesli özgürlügüm kamçila istencimi, kosar adim sevismek menziline gözüm kalmasin sende sevda uyak arar ve bulur çik gel, sagalt sesimdeki sanciyi sirali sirasiz utandirma beni. çik gel imge tazelemeye.

Sevgi ve saygilarimi iletirim,daima