Saglam denilen insanlara bakinca;ellerindeki firsatlara,istedigi çok seyi kisitlama görmeden,çok denemeden yapabiliyor olmasina imreniyorum.

Bir insan ve engelli denilen olarak tabulari yikamayisimiz insani çok üzüyor.

Her isi yapsan da,hayata siki siki sarilsan da,bizlere öngörülen hayatin disina çikamiyoruz.

Esitlik, özgürlük, yasal haklar ortadan kalkiyor, görünüsün devreye giriyor,basardigin is yasal olmaktan çikiyor.

Doktora gitsen, rapor istesen basarili oldugun is için 'yok bu dedigini yapamazsin' diye kapiyi gösteriyor.

Hiç denemeden, bakmadan.

Oysa araba üzerinde klima tamiri yaptigina saglam insanlarin bile cesareti olmadigi her isi yapmak yok sayiliyor. Elini kolunu bagliyor.

Bütün devlet kurumlarina yazdigin dilekçelerinde karsiligi olmayinca hayat tamamen duvarlarla örülüyor.

Bu kurumlardan istedigim tek seyin yapabilirlik, yasal haklar, esitlik oldugu düsünülünce insan bu ülke vatandas miyim diye sorguluyor.

Saglam denilen ama benden sadece görünüs farki olan ve onlarin yaptigi her iste var olmana ragmen hiç bir zaman onlara taninan haklar sana verilmedigi görününce imrenmemek mümkün degil. Bu yapiyi düzeltmeyen hiçbir yönetici basarili degildir.