Hani herkes diyor ya sevginin günü olmaz , her gün sev diye …
Sevelim öyleyse , nedir bize engel olan ?
Hani şöyle rolyapmadan , gerçekten bir sevelim , ardında başka bir beklenti olmaksızın.
Biçimsel olmaksızın salt duygularımızla , sevgimizi sunalım .
Bu ben belki gerçekten mutlu olur o zaman denemeye değmez mi?
Sevgi özlemektir , sevgi sabırla beklemektir , sevgi güvenmektir ve sevgi onu kendinden çok sevmektir. İşte bundandır sevgi emektir.
Sevmek zor zanaattir.
Canın yanar , olur olmaz kalbin çarpar , uykun kaçar , en zoru da dalgınlık yapar .
Birilerini dinlerken aniden oradan gidersin , seni orada görenler nerede olduğunu bilemezler bile …
Belki bir yoldur , bir ağacın yaprağı , deniz dalgası , kıvrım kıvrım bulutlar , kır çiçekleri , dilinin dönmediği bir sözcük , küçük bir taş , denizde yüzen balıklar , kıyıya yakın küçük bir ada …
Bir kucak yabani çiçektir , bir gonca güldür olmadık zamanda bakarsın elindedir , batmasın diye dikenleri bile kesilmiştir.
Hiç birinin maddi bedeli yoktur sadece sevgidir ve onun anısıdır.
En değerli pırlanta dan , en pahalı çiçekten değerlidir.
Yürekten paylaşılmış sevginin değerini sevenler bilir.
Kimisi buna aşk diyor , sevgi olmadan aşk olur mu , ona hem uçucu diyorlar , aşk sevginin gaz halimi hani bak kayboldu gitti der gibi…
Uzun yıllar süren evliliklere bakıyorum , birbirine benzemeye başlamış iki insan görüyorum , bir süre sonra davranışlar aynılaşmaya başlıyor yada alışkanlıklar ortak oluşuyor.
Aynılaşmaktan vazgeçenler mi ayırıyor yollarını ?
Yol ayrımı vazgeçmekle başlıyor.
Sevgi sadece bir insanı sevmek değildir diyorlar , doğayı sevmektir , dostları sevmektir onları da sevelim insan yüreği çok büyük hepsini sever öyle de çok sever ki…
Ne kadar kaçmaya çalışsa da bu yürek sever , inkar da etse sevilmeyi ister öyle de çok ister ki , söyleyin, buna kaç kişi karşı çıkar?
İnsanız kabul edelim sevmediğimiz yemeği yemeyiz , sevmediğimiz rengi giymeyiz sevgiyi öyle boyutlarla almışız ki yaşamımıza bir insanı sevmek mi fazla gelecek bize…
Sevgi gününde konuştuğum dostlarımdan çoğu benim sevgilim yok dediler , neden böyle desinler bu boşluk ruhlarında olmasa.
Aslolan sadece anımsanmak birinin seni başkalarından daha çok unutmadığını bilmek bu bile yeter.
İnsanın , insana sevgisi bunca güzel olmasa bu kadar çok şiir , şarkı , roman olur muydu ve umutsuz aşkların öykülerini beyaz perde de izleyenler neden döktüler onca gözyaşını.
Sevgiden vazgeçmeyen yüreklerin cesareti adına kimse sevgisiz kalmasın…