DÜNDEN BUGÜNE ÇANAKKALE,
Çanakkale de insanlık destanı yazan atalarımızın mekanı cennet olsun diyerek başlamak istiyorum,
Küstah yedi düvelin kahpece saldırısına karşı koyan atalarımızın torunları olarak,
Nerdeyiz.
Neyapıyoruz.
Ne yapmalıyız,
Tüm dünyaya iyilikleri yayan benimseten Osmanlının herkesi işit gören zılgıt etmeden yaşamasına katkı veren,
Çanakkale, üç kıtaya hükmetmiş Osmanlı’nın son zaferi ve kurtuluş savaşının verilmesiyle dünyaya meydan okuyan atalarımızın birlikteliği,
Conbayırı, Anafartalar, alcıtepe de metre kareye 6000 merminin düştüğü yerlerin o anını yaşamak görmek his etmek bizlerin derin düşüncelere dalarak akıllarımızın yerinde kalmasını benimseyip yaşamak gereklidir,
Türk milletinin, kadını ,erkeği, kızı, kızanı ,varını ,yoğunu, ortaya koyduğu o zamanları anımsamak, gereklidir,
Karadenizden,erzurumdan,vandan,hakkariden,istanbuldan,trakyadan,arnavutundan,makadonyalısından, biricik evlatlarını ayni cephe de ülke uğrunu can verenlerin duygularını anılarını yaşamak gerek.
Çanakkale de kafa, kol, el, göz ,parmak ,ve ayakların vadilerde sağanak sağanak yağdığı yerlerde olmanın ruhunun anımsamak ve yaşamak gerek.
Sahilden denize doğru 60 metrenin kıpkırmızı olduğunu görmek ve yaşamak gerek.
Üniversitelilerin, liselilerin, vatana kurban gittikleri o yerleri anımsamak ve yaşamak gerek.
Birlik ve bütünlüğün, okumuşunun, okumamışının, kaynaştığı kardeşleşmenin şahlanışını anımsamak ve yaşamak gerek.
Çocuklarını askere gönderilirken anaları tarafından işaret parmaklarının kınalandığını bilmek ve yaşamak gerek.
Dünyaya insanlığı yayan ‘ya, son darbeyi vurmak için Çanakkale ye gelen hayinların kendi kazdığı kuyulara düşüşünü görmek ve yaşamak gerek.
Birlikte olmanın ve onun verdiği nimetleri yaşaman ve benimsemek gerek.
Komutanın emriyle birlikte omuz omuza gönül gönüle , ALLAH,ALLAH, nidalarıyla Çanakkale yi inleten şanlı vatan evlatlarımızın birlikte olduğunu görmek ve yaşamak gerek.
Bu vatan uğruna 250 bin şehidin verildiğini görmek ve yaşamak gerek.
Bir devrin batarak yeni bir vatanın varlığının oluşunu görmek ve yaşamak gerek.
Birlikte savaşarak bu topraklarımızın bizlere nasıl bırakıldığının görmek ve yaşamak gerek.
Türk’ün bayrak, din, vatan için ölüme meydan okuyuşunu görmek ve yaşamak gerek.
Sevgi ve saygının yok olduğu bu günleri .
Çıkar uğruna kişilerin yollarını ayırdığı bu günleri.
Kardeş kardeşe düşman olduğu bu günleri.
Kaynaşma tanışma adına kurulan derneklerimizin ne hale geldiği bu günleri.
Derneklerimizi sadece çıkarları için kullanıldığı bu günleri.
Kurumlar arasında ötekileştirmenin yaşandığı bu günleri.
Sivil toplum kuruluşlarının kendi yörüngesinden çıkarıldığı bu günleri.
Asilleri yok sayarak vekillerin hükmettiği bu günleri.
Siyasilere yakınlığıyla öne çıkan derneklerin yaşadığı bu günleri.
Bizden deyil sin denilerek ötekileştirilen sivil toplum kuruluşlarının bu günleri.
Siyasallaşan derneklerimizin illerimize verdiği zararların bu günleri.
Çoğulculuğu yok sayan mantıyla, ilimizi ben temsil ederim diyen sivil toplum kuruluşlarının bu günleri.
İlleri adına kurulan sivil toplum kuruluşlarının birlikteliğini yıpratıp karıştıran zihniyetin bu günleri.
Hepsine ,yanlışlara dur diyecek yeni bir anlayışın hakim olmasını, tüm ülkede insanlarımızın el ele kardeşçe yaşamasını , sağ duyulu insanlarımızın kenetlenmesini umar,
Sevgi ve saygılarımı sunarım.
Bu yazı 1381 defa okunmuştur.