Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster


Sadece İnsanım


Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 05 Nisan 2013
Geçerli Tarih: 21 Kasym 2024, 17:35
Site: Görele Sol Platformu
URL: https://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=13967


SADECE INSANIM

 

Eskitmedik umutlari.

Kaygilanmadik yarindan.

Dogacak o günes elbet bir gün dedik.

Sevgimizi yitirmedik,saygin ve saygili olmayi seçtik .

Haddimizi bildik,susmamiz gereken yerde sükut altindir diyebildik.

Fazla mi sustuk ne,sagir oldu birileri,konusmayi unuttu sözü yerinde söylebilenler.

Meydan bos kaldi,cahil cesaretiyle sardi çevreyi kendini bilmezler .

Simdi konussan da duyulmuyor,ati alan geçti köprüleri,yikik,dökük parçalandi,un ufak ettiler degerleri .

Ne çare bir umut kaldi elimiz de,adaletin terazisi dengelemiyor,içimize hiç mi hiç su serpmiyor.

Yasalara siginirdik,onlar da bizden degilmis …

Simdi elde var belkiler,uyanisi bekliyor,belki bir ivmedir tepki verir kitleler.

Salt ekmek kaygisi mi götürdü içimiz de ki insanligi,yoksa sevgisizlik mi,ya da güvensizlik mi,adam sen de derken kimin sonunu hazirladigimizi bunca unutmak nasil bir umarsizlik ?

Nerede kaldi toplumsal ruhumuz,pek severiz geleneklerimizi,sayiveririz bizde adet böyledir diye,begenmeyiz burun kivirir,kendi aliskanliklarimizi savunuruz .

Toplum olmadan ne gelenek kalir ne kültür karnini doyurmaz ama ayakta tutar,kimligini belirler.Ama biz kim oldugumuzu da unuttuk,hiç akliniza gelirmi idi bir gün kim oldugunu söylerken sorgulanacaginiz.

Dünya da gelismis ülkeler teknoloji de daha da ilerleyip,hergün bizim piyasamizda yeni ürünlerini pazarlarken,ekonomimizi vantuz gibi emerken,biz kimizdeyiz hala.

Daha yüzyillik bile olmamis bir cumhuriyetin temelleriyle oynayip,onun kurulabilmesi için kanini döken canini veren atalarimizin kemiklerini sizlatmak,o günlerde tüm yokluklara ragmen verilmeyen ödünleri bu gün bir kalem de vermek kimin hakki,hiç mi sikilmayiz bu basi bosluktan.

Ne merakliymisiz kendimizi böyle teslim etmeye,uyurken bile kabus gören uyanir da,ayak da uyuyanlari uyandirmak zormus bilemedik.

Biz önce insan olduk sonra kadin olduk,erkek olduk.Insan olmayi unutmadan yasamayi seçtik,konustugumuz herkes önce insan di,nereliy di,nereden geldi,renk,boy,ad hepsi ayrinti

Insan olmak yürek ister,cesaret ister onu bildik ve öyle yasadik.

Ben kimim; sadece insanim ve tüm insanlari sevebiliyorum önemli degil onlarin nerden geldikleri,ayni yolda yürüdükten sonra ne fark eder ki…


Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster