Kendinizi unutmacasına tapındığınız .
Şu,Kara Tanrılarınızın camında..
Kadın, bir garip..
Ben ne yapayım..
Aldı, tuttu, getirdi..
Aldırmadan miyavlamalarıma, elini-kolunu tırmalamama..
İşte bende tünedim sizin camlarınıza..
Şaşkınlığımla aval, aval odanızda, dünyanızda..
Kalabalıktaki yalnızlığınız da ..
Cam ardı sütre gerisi, pusulara yatıp..
Kendinize ırak, kendinize el olmuşluğunuza
Kediliğimde şaşarak ve üzülerek hallerinize..
Aval, aval bakıyorum, siz insan denen garip yaratıklara, şaşkınlıkla !
Aval, aval bakıyorum, siz insan denen garip yaratıklara, şaşkınlıkla !
Düşünürken tebessüm edebilmek,ettirebilmek umut ve dileğimle..Son yazdığım bu şiirimi siz canlarla paylaşmak istedim..
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ Altınoluk/ Edremit