BEN ŞİİRİ SEVERİM.BEN ZOR ŞİİRLERİ SEVERİM. BİR OKUYUŞTA ANLAYAMADIKLARIMI SEVERİMMM.

Gizemlidirler..

O kadar çok ki benzeştirmeye çalıştığım kelimeler.

Hepsi şiir dilinde anlamlaşır.

Bilmesem de , benzetebilirim.

Ben bilmediğim imgeleri çözmeye severim, şiirde..

Bulmaca çözdüğüm andaki keyfi verirler, Hazıra konmam da. Zaten anlamları varsa alırım yaşamıma , Şiirleri.

Arif üstadımında şiirleri tasvir ettiğim gibi. İlk okuyuşta anlamıştım,sanki.

Bende bıraktığı izlem,kolay olmayandan Hatta zorlu.

Kimi zaman içi sevda kokan,Kimi zaman özgürlüğe serzeniş Kimi zaman çocukların başrolde olduğu Çoğu zaman umut.

Ve hasret. ''dokunsam fesleğen kokusu dokunmasam, zakkum çiçeği pembesi aklımı çeliyor yine de ben bu sevdayı mermere söylesem ürperir ürperir gece,nazlı bir seher uyanır '' Onun kaleminden'' Üstadımızın kısa bir biyografisi geçti bir yerden elime.

Paylaşmak istedim, sizlerle;

ARİF MADANOĞLU (1944-....)

Uşak ilinin Eşme ilçesinin Eşmetaş Köyü’nde doğdu. Zor koşullarda yaşama atıldı. PTT de çalışırken siyasi nedenlerle sürgün edildi. Daha sonra görevine son verilerek 1982 de tutuklandı ve 15 yıl habis cezası verildi. Cezasını tamamladıktan sonra kahvehane çalıştırdı, çiftçilik, hayvancılık yaptı. Almanya'ya yerleşti, yaşamını orada sürdürüyor. Kendi deyimi ile kendi kendine çırak olarak şiirini geliştirdi. Şiirleri pekçok dergide yayımlandı, şiir yıllıklarında yer aldı. , Arif Madanoğluyla tanışmamız henüz çok yeniyken,kendisini farketmem, süpriz değildi. Çünkü o olağandan da oylumluca şiirler yazıyordu. Yazdıklarını okuyunca;farklı bir dünyadan mı acaba diye sormadan edemiyordum kendime.. Beni : ikinci yenicilerin şiirlerinden başka (şiir sokakta)hiç bir şiir sarmıyordu.. Tabiri caizse.. Caiz sayın, abartmıyorum.. Şiir bakmayın diye başlasa da siz bakarmıydınız şiire. ''Bakmayın şimdilerde acı çoğalttığıma Gülüş yağmuruydu bir günler gülüşlerim Onu bir kıza verdim bir acıyı uzattı Öyle bir sevgi ki hem o bilmez ben bilirim Elbette ben bilirim kim bilir sevdaları'' 'Ve paylaştığım kimi dizeleriyle :bütünlüğünü bozarak, O eşsiz şiirlerinin ! Daha nice ,öyle değerlerimiz vardır ki; şiir yazan,aklına geleni değil. Ayırmak lazım smile ifade simgesi Biz ki fıtratımızda var , asıl bu şair kime denir,kim ki o. Bakkala çakala kızıp ya da sevdiğine gönderi gerektiğinde kalemi kapıp, Mesaj verircesine yazılan tek düze ayni familyadan çıkmış, Adına utanmamak için şiir dediğimiz., yazana da şair. Sırf bu nedenle ayırmak, aramak bulmak lazım! Gökte değiler ya.. aramızda, içimiz de. Bizle. Ve üstadım sayfama geldiğinden bu yana ne paylaşırsam, yorum hakkını kullanır bana. Fazlasıyla. Mest olurum valla. Devamı beklentim olur,billa. Teşekkürler üstadım.. Benim yazdıklarım acemi ,çaylakça, uydurmaca Hani vaktinizi harcıyorsunuz ya ondan, dedim. En çokta. Sizi okumak büyük bir keyf, bense çırak, Zamanla öğrenecek bu kız , nasılsa.. Yazıyı sonlarken yine üstaddan: hayli anlamlı bir şiirden bir kaç dize daha. ''al gözüm seyreyle uzak ve belalı seferlerden geldim sevda sözünü en iyi anlayan kimdi, sorma .'' Ve unutmadan yazayım, araştırdığımda Arif Madanoğlu üstadın şiir kitaplarını da buldum, Takdimimdir: Bu Can Bende Durdukça (1974) Belali Sevda (1986) Gül Dikenini Öpünce (1994) Asli Bende Kalsin (1998) Üçüncü Gölge (1998) Aşk ve Öteki (2000)

Hepsinin bu kadarla sınırlı olduğunu sanmadığım ve çoğu şiirlerinin Yıllarca dergilerde paylaşıldığını da bilhassa belirtmek, isterim. Şiirlerin paylaşıldığı dergilerin toplusunu bulamadım..! Üstadım ; sonsuz Teşekkürlerimi iletiyorum, sayfamda uydurukça yazıp , paylaştığım yazılarıma verdiğiniz emeğinize.

Sevginize.

Emek sevgidir..!

Anlamlaştırdığınız ve oldukça motive olduğum,yanıt-yorumlarınıza.

VE HEP KALIN..

YAZIN.

YAZIN.

YAZDIKÇA ÇOĞALIRIZ, BİZ.

Çünkü ; ötekinin öznesini anlamak için yükle yükünü, yürek yüklemine gecikmiş sevgili, siren sesli özgürlüğüm kamçıla istencimi, koşar adım sevişmek menziline gözüm kalmasın sende sevda uyak arar ve bulur çık gel, sağalt sesimdeki sancıyı sıralı sırasız utandırma beni. çık gel imge tazelemeye.

Sevgi ve saygılarımı iletirim,daima