Ben ve benim düşüncelerim

(Bir önceki yazının devamı)

Yaşamak isteklerini mehaz katiyetli prensiplerini göre hayata geçirirsen. Prensipsel olmak dediğimiz mevhum bizim dahilimizde katiyetle tele batımız olan görevleri zaman-zaman gerçekleştirmek iddiasında olan önemli bir amildir. İnsan prensipselliği onun cemiyet karşısına koyduğu özellikleri görerek hayata geçirme isteklerini bir nevi özünde terbiye eden onu etrafa aşılayan ve daha doğrusu onun yapımı üçün insana dahilen tesir eden hatta onu bu prensipselliği karşılığında icra etmek hevesi veren tela battır.

Tela batlarımızı karşılayarak cemiyette yaşamağımız her manada bize optimist ve nikbin olmak ruhunda yaşamağımız temin eder.

Yaşantılarımın esas görüntüsü his ettiklerimi mantıklı şekilde görüntülemektir.

Her insanın hayatı onun tiyatro sahnesidir. Sahnede yetkin olmak bize ait olan ibrazı mevcut olduğumuz sımaya zid olarak sahneye ifade etmeğimiz bizim öz kimliğimizi doğrudan da hem özümüze hamda etrafımızsa canlı ispat etmeğimiz ve gerçek simamızı yeniden kaşif etmeğimizdir.

İnsan keşfi yatı onun özünde arayıp bulduğu her bir görüntüsü olmayan özelliğini cemiyete bir sahne olarak armağan etmesi demektir.

Her yeni gördüğümüz görüntü bizim hayat bakışlarımızı ve düşünce hedeflerimizi o an itibariyle deyişe bilir, yeni hayat ve yaşam standartlarını bizden talep ettiklerini içimizde olan mecazi ibrazla sahnede ifade etmeğimiz keşif etiğimiz simamızın yeni şeklini cemiyete nümayiş ettirmeğimiz imkanını bize verir.

Beşeriyetten  aldıklarımı ve ona verdiklerimiz arasında büyük bir fark var. Acaba bu farklar neden ve hansı gerçeklerden ibarettir? Eslinde verdiklerimiz daha çok değildir  neyinki tabiattan ,  beşeriyetten aldıklarımız..!.

Bir az önce not ettim tabiat güzelliklerinden  almış olduğumuz müspet enerji saf atmosfer bizi tabi ruhta terbiye eder, karakter itibari ile yetişmeğimize müspet estir eder  ve hayat şartları karşısında yaşam amacı oluşturma  fırsatını bize kazandırır.

Bu kişiselliye sahiplenerek hayat standartlarımızı öz yetkin prensiplerimiz esasında kurarak yaşamağımız bize doğru olup-olmayanı düzgün analiz etmek ve analiz ettiklerimizin neticelerine göre yaşamak imkanı verir.

Cemiyetten aldıklarımızın nispetinde ise ona verdiklerimiz de çok önemlidir.

Aldığımız manevi gıda sayesinde fikir ve ideye yürüterek plan kurmak ve teknoloji siyasi fikirlerimiz sayesinde cemiyeti genişlendirmek de hepçinin ona bizim tarafımızdan verdiklerimiz sayılır. Aslında  vere bildiklerimizi aldıklarımıza borçluyuz ..!

Cemiyete olan borçlarımız karşısında daha çok kazanmağa ve cemiyete kazandırtmağa iddialı olmamız asıl fedakarlığımızdır...

Bu düşünceleri manen özünde inkişaf ettiren insan her zaman cemiyet karşısında uhdeliklerini mesuliyetiyle yerine yetirmeye, daha doğrusu cemiyetten faydalana bildikleri karşılığında ona suna bildiklerinin hem kıymetini bilir, hem de daha çok bunun üçün fedakar olmağa seyir gösterir.

Bezen insan tabiatta çok zaman geçirmeyi değil etrafında olan dostları ve ya yakınları ile  beraberliye üstünlük verir.

Fakat tabiattan aldığı en değerli mevhumlar: sakit düşünce , serbest karar verme takti kası, hedef noktamızın düzgün istikamet verme amaçlarına soykanmış olan köklü motiflerin icrası zemininde kazandıkların zaman-zaman ifade eder. Bu kimi kazanç insan dediğimiz varlığı yaşadığı cemiyette maksat yönlü ve hayat üçün faydalı olan ideaları yürüterek hem muasır hamda gelecek neslin evlatlarına da fayda vermiş olur.

Eğer dikkat etseniz bir daha müşahide etmiş olarsınız ki bebeklerimizi çocuk yuvalarımızda ve ilk ders başlangıç yıllarında tabiat ve ona mahsus olan güzelliklerle her şeyden önce tanıştırmak vazifesini karşımıza koyuyor ve onu bir nevi icra etmeye çalışırız.