Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster
Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 18 Nisan 2015
Geçerli Tarih: 04 Mayıs 2024, 11:28
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=20979
1 Mayıs İşçilerin, Emekçilerin Bayramı...
1 Mayıs İşçi Sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü...
Tüm Dünyada olduğu gibi Ülkemizde de 1 Mayıs'lar işçilerin ve emekçilerin katılımıyla kutlanıyor.
İlk kez 1921 yılında emperyalist işgal altında gerçekleştirilen 1 Mayıs ülkemizde 1922 yılında İşçi Bayramı olarak kabul edilmişti.İlk kitlesel kutlamalar da 1925 yılında çıkartılan Takrir-i Sükun Kanununa kadar sürmüştü. 1976 yılına Kadar 1 Mayıs'ın yasaklı olduğu bu yıllarda 1 Mayıs kitlesel olarak kutlanamamıştı. Ama 1 Mayıs 1976'da Onbinlerce işçi ve emekçi 1 Mayıs Meydanı'nda "Yaşasın 1 Mayıs, Bütün Dünya İşçileri Birleşin" diye haykırıyordu.
1 Mayıs 1977'de yüzbinlerce işçi ve emekçi, yine alanlara, sokaklara dökülmüştü. Ama, burjuvazinin saldırısı sonucunda 34 ölü, yüzlerce yaralı vermişti.
Ancak, 1880'li yıllar, işçi sınıfının gelişmesini, güçlenmesini ve mücadelesini engelleyemediyse, 1977 katliamı da Türkiye İşçi Sınıfını yıldıramadı. 1 Mayıs 1978'de işçi sınıfı yine alanlara çıktı. 12 Eylül Darbesi ardından bile, sınıf bilinçli işçiler ve sosyalist güçler her koşul altında 1 Mayıs geleneğini yaşattılar. Fabrikalarda, atölyelerde, okullarda, cezaevlerinde... Kısaca mücadelenin olduğu her yerde 1 Mayıs'ı kutladılar.
Günümüzde işçi sınıfının gücü ve gelişmesi egemen sınıfları korkutuyor, kapitalist sömürücülerin karlarını arttırmak için uyguladıkları baskı her geçen gün daha da ağırlaşıyor.. Varlığını sömürüye, baskıya ve zora dayanarak sürdüren tekelci sermaye, işçi sınıfının bayramını zaman zaman yasaklayarak hızını kesmeye, korkusunu biraz olsun dindirmeyi hedefliyor. En küçük demokratik haklar bile sömürü düzeninin sürmesi için yasaklanıyor. Örgütlenme hakkı, sendika hakkı engelleniyor.Ancak 1 Mayıslar baskı ve sömürü altındaki işçilerin, emekçilerin kararlı, özverili ve inançlı sesini susturamıyor.
İşçi sınıfının bilinçlenerek gerçekleştirdiği ilk eylemden bu yana, tüm dünyada 1 Mayıslar, yıldırma, saldırma, tutuklama ve katliamlar altında sürdürülüyor. 1 Mayıs 1886 günü ABD işçi sınıfının "8 saatlik işgünü" talebiyle gösterdiği kararlılık, 4 emekçinin ölümüyle sonuçlanmıştı. İşçi sınıfı, 1 Mayıs 1886'yı unutmadı. 14 Temmuz 1889'da toplanan devrimci enternasyonalin ilk kongresinde 1 Mayıslarda eylem yapma kararı alınıyordu. 1890'dan bu yana dünyanın her yanında 1 Mayıslar, Uluslar arası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü olarak kutlanıyordu. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye işçi sınıfı da 1909'dan bu yana kutladı, 1 Mayıs'ı. Egemen sınıflar ise korktu 1 Mayıslardan. 1 Mayıs'ı "Bahar Bayramı" yapıp işçilerin kırlara giderek çiçek toplamalarını istediler. Devrimci İşçi Sendikalarının gelişip güçlenmesini engellemek için işveren güdümlü sarı sendikalar kurdular. Bu sendikaların yöneticileri, sendika ağaları,işverenlerin istediği sendika yasasını, toplu sözleşme, grev ve lokavt yasasını onayladılar. Esnek üretimi gelenek haline getirdiler. Hatta daha da ileri giderek 24 temmuz gününü işçi bayramı ilan ettiler.
1977 1 Mayıs'ında Taksim Meydanı etrafındaki binalara mevzilenmiş cinayet timleri 36 emekçi insanımızı katlettiler. Burjuvazinin yasakları 1989 1 Mayıs'ında kırıldı. Onbinlerce yürek 1 Mayıs'ı kutlamak için Taksim Meydanına yürüdü. Açılan ateş sonucu Mehmet Akif Dalcı isimli devrimci şehit düştü. 90 1 Mayısında 40'tan fazla emekçi ağır yaralandı.
96 1 Mayıs'ı ise 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra gerçekleştirilen ilk kitlesel kutlama olmuştu. Ancak daha sabah saatlerinde 3 emekçi gencin öldürülüşü, işçilerin kutlamalarını öfke ve şiddete dönüştürmüş, burjuva medya da kırılan camlar, ezilen çiçekler üzerinden demagoji yaparak halkı yanıltmaya çalıştığından, işçilerin ve emekçilerin son yıllarda gerçekleştireceği kutlamaların kuşkuyla karşılanmasına ve kitlesel olarak kutlanmasına engel olacak zemini hazırlamıştı. Bu yüzden 97 ve 98 bir mayısında alanlar çoklukla sendika ağalarına ve reformistlere kalmıştı.
1 Mayıs'lar 2000'li yıllara varana dek tüm dünyada işçilerin ve emekçilerin katılımıyla coşkuyla kutlanmıştır, kimi zaman da 77 1 Mayısında olduğu gibi ezilen ve sömürülenlerin katledilmesine kadar varmıştır. Biz onlara şehit diyoruz. Çünkü dünyada en yüce değer, insanın ürettiği emektir. Babalarının hayrına ölmedi onlar, alanlara yalnız kendi haklarını savunmak için çıkmadılar, canlarını feda etmediler.
Yaşasın 1 Mayıs!..
TAMER UYSAL