Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster
Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 31 Temmuz 2014
Geçerli Tarih: 01 Mayıs 2024, 06:33
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=18503
GÜLMEYE DAİR
Engizisyon diyor ki;
Gülmenin bu kadar kötü olan tarafı nedir?
Gülme korkuyu öldürür ve korku olmadan inanç olmaz.
Çünkü Şeytan korkusu olmazsa, Tanrı’ya ihtiyaç kalmaz.
Gülme işte böylesine şeytanidir.
Gülmek sıradan insanın eğlencesinde hep varolacaktır.
Ama ya bu kitaplar sayesinde insanlar her şeye gülünebileceğini öğrenirlerse ne olacak?
İnsan Tanrı’ya gülebilir mi, Dünya kargaşaya sürüklenmez mi?
Artık kitaplar okunmamalı, bilgiye ihtiyaç yok.
Söylenen, tüm bilgi denen şeyler gönderilmiş olanın küçük kırıntılarından ve tekrarlarından ibaret.
Düşünme artık gereksiz, bildirilmiş olan ezberlenmeli ve sindirilmeli.
Bir rahip gülmemeli.
Gülme insanların yüz hatlarını deforme eden ve insanları maymun gibi gösteren bir rüzgardır.
İlahi takdir beyhude şeylerin yüceltilmesini istemiyor.
Mizah insanlara Tanrı ile bile alay edilebileceğini öğretir.
Mizah şeytanidir.
Bu kitaplarda insanı Tanrı’nın Dünyasının şaşmazlığından şüpheye düşürecek fikirler var.
Ve şüphe, inancın asli düşmanıdır.
Öyleyse saklanmalı, yakılmalı, yok edilmeli ve de gün ışığı görmemeli.
* * *
İşte böyle oldu Aziz Dostum.
Engizisyon ilk yıllarında cezalandırmayı değil, iyiliği yaşatıyordu.
Sonra politik çıkarların elinde bir silaha dönüştü, adalet unutuldu.
Ve barış unutuldu.
Ve de insanlık.
Tuncay TEMİZ