Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster

Sadece İnsanım

Açıklama:
Kategori: Köşe Yazarları
Eklenme Tarihi: 05 Nisan 2013
Geçerli Tarih: 28 Nisan 2024, 11:36
Site: Görele Sol Platformu
URL: http://www.gorelesol.com/yazar.asp?yaziID=13967

SADECE İNSANIM

Eskitmedik umutları.

Kaygılanmadık yarından.

Doğacak o güneş elbet bir gün dedik.

Sevgimizi yitirmedik,saygın ve saygılı olmayı seçtik .

Haddimizi bildik,susmamız gereken yerde sükut altındır diyebildik.

Fazla mı sustuk ne,sağır oldu birileri,konuşmayı unuttu sözü yerinde söylebilenler.

Meydan boş kaldı,cahil cesaretiyle sardı çevreyi kendini bilmezler .

Şimdi konuşsan da duyulmuyor,atı alan geçti köprüleri,yıkık,dökük parçalandı,un ufak ettiler değerleri .

Ne çare bir umut kaldı elimiz de,adaletin terazisi dengelemiyor,içimize hiç mi hiç su serpmiyor.

Yasalara sığınırdık,onlar da bizden değilmiş …

Şimdi elde var belkiler,uyanışı bekliyor,belki bir ivmedir tepki verir kitleler.

Salt ekmek kaygısı mı götürdü içimiz de ki insanlığı,yoksa sevgisizlik mi,ya da güvensizlik mi,adam sen de derken kimin sonunu hazırladığımızı bunca unutmak nasıl bir umarsızlık ?

Nerede kaldı toplumsal ruhumuz,pek severiz geleneklerimizi,sayıveririz bizde adet böyledir diye,beğenmeyiz burun kıvırır,kendi alışkanlıklarımızı savunuruz .

Toplum olmadan ne gelenek kalır ne kültür karnını doyurmaz ama ayakta tutar,kimliğini belirler.Ama biz kim olduğumuzu da unuttuk,hiç aklınıza gelirmi idi bir gün kim olduğunu söylerken sorgulanacağınız.

Dünya da gelişmiş ülkeler teknoloji de daha da ilerleyip,hergün bizim piyasamızda yeni ürünlerini pazarlarken,ekonomimizi vantuz gibi emerken,biz kimizdeyiz hala.

Daha yüzyıllık bile olmamış bir cumhuriyetin temelleriyle oynayıp,onun kurulabilmesi için kanını döken canını veren atalarımızın kemiklerini sızlatmak,o günlerde tüm yokluklara rağmen verilmeyen ödünleri bu gün bir kalem de vermek kimin hakkı,hiç mi sıkılmayız bu başı boşluktan.

Ne meraklıymışız kendimizi böyle teslim etmeye,uyurken bile kabus gören uyanır da,ayak da uyuyanları uyandırmak zormuş bilemedik.

Biz önce insan olduk sonra kadın olduk,erkek olduk.İnsan olmayı unutmadan yaşamayı seçtik,konuştuğumuz herkes önce insan dı,nereliy di,nereden geldi,renk,boy,ad hepsi ayrıntı

İnsan olmak yürek ister,cesaret ister onu bildik ve öyle yaşadık.

Ben kimim; sadece insanım ve tüm insanları sevebiliyorum önemli değil onların nerden geldikleri,aynı yolda yürüdükten sonra ne fark eder ki…

Sayfayı Yazdır | Pencereyi Kapat | Resimleri Göster